SA DUYAN NG KATAHIMIKAN

Marahang pagpikit

at pag dilat

ng mga durungawang

dati’y nakapinid.

Upang makapasok

ang hangin

na malumanay

kung mangusap.

Dito.

Tayo ay idinuduyan

ng katahimikan

tinutupad ng langit

ang kanyang

mga panatag

ng mga panata.

Di ba’t tuwing

tahimik lamang natin

natatamo ang lahat?

At lahat ng kagandahan

sa mundo

yy tahimik lamang

kung magpamalas ng galling

Ang pagbuka ng santan

Ang unang halik.

Ang araw na sumisikat.

Ang mga di pa

makaunat na mga

panaginip.

At ang mga kabog ng unang sinta.

Hayaang iduyan tayo

ng katahimikan sa

kanyang marahang mga bisig.

Jay Protacio Mendoza

(1978 -       )